İstanbul
Senden bahsedilince dolan gözlerimi napıcaz peki ?
hiç mi sevmedi beni düşüncesi yakıyor en çokta insanın yüreğini
varla yok arasında bir aşk yaşıyoruz ben varım sen yoksun
herkese unuttum dersin sonra yalnız kalırsın bir şarkı çalar önce gözlerin dolar sonra sesin titrer ve anlarsın insanın kendini kandıramadığını
Yüreğime akan şu kanı kesin
Oturup ağlayalım bitmeyen sevdamıza
Geçmiş acıtıyorsa canını ne kadar geçmiş olabilir ?
Bir insan vazgeçmekten unutmaktan korkar mı ben çok korkuyorum.
Kelebeğe bekle demişsin beklerken ölmüş.
Nerde olursam olayım ne yaparsam yapayım hep sen varsın hiçbir şey hiç kimse seni unutturamıyor.Her bakışta her gülüşte sen varsın zeytin gözlüm.
Beni seyredişini özledim
İsteseydim seni şuana kadar unuturdum ama biliyor musun hiç istemedim.
Sevmek koşulsuz güvenmekmiş sevmek yapmam dediğin şeyleri bir bir yapmakmış sevmek bu hayatta ki en büyük sınavmış sende öğrendim
Yalan söyleyemediğimden belki kimseye gitti diyemiyorum kim bilir daha seni nerelerde yaşatıyorum.
Sana ben şiirler sözler büyüttüm
Oysa sen olduğun halinle güzeldin.Asi bir kelebektin sen.
Bu gece ateşler içinde kıvranıyorum ve ağzımı açmaya halim yok fakat usul usul bağrıyorum hala adını.
Ben senim yeryüzündeki pusulandım şimdi noldu da yolunu bulamıyorsun bende mi sorun var yoksa sen mi artık pusulaya bakmıyorsun ?
Bir adam düşün Yanında huzur bulduran Gözlerinde anlamlar dolanan Bir adam düşün Yanında duruşu bile güven veren Bir adam düşün Sözleriyle aşık eden Ve bir kadın düşün bu adamı ölünceye dek yaninda isteyen -kelebek
Belkide en güzel şiir senin yazdığın şu yazı
Kelebeklerin ömrü kısa olur -kelebeğin
Seni başlanıpta bitirilmemiş yazılarımda saklicam.