Eskiden mesafeler uzak hislerimiz yakındı. Şuan tam tersi ..
Bir şeyden kaçıyorum bir şeyden, kendimi bulamıyorum dönüp gelip kendime yerleşemiyorum, kendimi bir yer edinemiyorum, kendime bir yer...
Kelebeğin kanadına taş bağlamışlar sonra da uç demişler gibiyim kanat var yük çok ağır..
Sabahına uyandığımda uykulu gözleriyle bana bakıyordu. O an anlamıştım. Ben daha önce hiçbir sabaha uyanmamışım.
Kendimi bildim bileli yüzüstü yatarım. Diğer türlü uyuyamam sanıyordum ta ki kafasını göğsüme koyana kadar.
Aşkın mapushane, içinde ben mahkum. Saçların parmaklık, gözlerin gardiyan olmuş. İçinde ben ziyan oldum..