Yunus Emre Dürlü
Bu kentin en tenha yeri kalbimdir şimdi.
Çok sahiplenmeden seveceksin mesela. Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi, hem de hep senin kalacakmış gibi.
Kolumuzu ısırarak saatler yapardık küçükken. Sanki zamanın canımızı acıtacağını anlarmış gibi...
Ya cehennem de cennete olan aşkından yanıyorsa...
Ne güzel demiş şair “Şimdi ben mutluluğa müebbet yesem, kesin yarın af çıkar."