Yüzünü güldüren bir şaka olmaya geldim. Dünyayı sermek mümkün değil önüne, ben ilacını iç diye hatırlatan olmaya geldim. Annem ölmüş, babam beni terk etmiş gibi bakma yüzüme, ben çizdigin de kızan birinin olmayacağı beyaz duvar olmaya geldim.
Bu telaş öldürür seni dediler, ölmeye geldim. Sen bilmezsin, ben ölmekten korkarım ; korkmadığımdan geldim sanma, elbet korktum, sonra çıktım sana geldim. Konumuz çocukluk, anlatacak pek bir şeyim yok. Ben çocuk olmaya geldim.
Sana geldim. Herkes sana düz yollarla gelmiştir, ben dağ tepe aşarak geldim. Az biraz yoruldum, sinen de dinlenmeye geldim. Bir yaram var, merheminden medet ummaya geldim. Yusuf ölünce iki sela okudu derler; biri yusuf'a, öteki züleyha'ya. Ben züleyha'yı anlamaya geldim.
"Yarın, çok geç olmakla meşhurdur.."
uyurken değil uyanınca kabussun.
Sevemedim kara gözlüm seni doyunca ????
Sanırım biraz nankörüm buraya sadece kötüyken geliyorum.
Bir yerde meşhur bir alıntı okumuştum. Yaşadığımız her günün bize sunulan ikinci bir şans olduğunu söylüyordu.
her şeyi bir kenara bırak, ben artık ne yaşadıysam kusacak gibiyim.
Göğsünden çıkarmazsan asla nefes alamayacaksın
“İnsan sevdiğini olduğu gibi sever, olmasını istediği gibi değil."
Neyden şüphelensem kat kat gerçek çıktı çok şükür, o yüzden kimse boşuna kafanda kuruyorsun demesin.
