Şimdi gel bana Çaresizliğime çare Derdime derman ol Sen bana gel Aklıma ferman ol Yada git yüreğimden Hayatıma darbe ol
Şimdi gel bana Çaresizliğime çare Derdime derman ol Sen bana gel Aklıma ferman ol Yada git yüreğimden Hayatıma darbe ol
Aşktan öte duygumu vardır En acı gerçek ölümken Sevdiceğinin gözüne bakamazken Bir tanen başka eli tutuyorsa
Ölmekten bahis Ezelden gelen mecburiyet Azametine inen kamamı Yamalı hayatlara yapışan Biteviye üreten konutlarda..
Unutmak diyorum O korkunç düşüncelerin Fırtına öncesi sessizliğin O korkunç ses(n)sizliğinde Kaybolmak Sana güzellik Bana tutsaklık sunar Özlemek diyorum Ölmekten sadece iki harf fazla..
Sen benim rüyamdaki prenses uyanınca gönlümü hoşeden ses Gönül kuşumu hapseden kafes Kafes içinde mutluydum Ne güzeldi o günler
Biz kaybedenler olarak Bir ömür yalnızlığa mahkum Öyle kimsesizce umutsuzca Sessizce gitmelere hapis
Giderken o kadar güzeldinki Ancak bu kadar güzel gidilebilirdi İzlenebilecek en güzel sahne olmasına rağmen Yaşanılabilecek en kötü sahneydi
Ben bitirmeyi hiç beceremedim Bundan hep yarım kaldım Seni bir an gördüm Daha başlamadan bitti bu sevda
İnsan kalabalığın sesine dayanırda Sessizliğe dayanamazmış Kimsesizliğe alışamadan Haykırışlarda bulurmuş kendini
Kimsesizlikten anlarmısın Bir rica değil bu Sakın yanlış anlama Sana en içten soru Sen(s)izliğin Can alıcı noktasında
Sana hasret bu yollar Hep yolunu gözler Gözaltlarımda morluklar Rahat vermez hatıralar