Gün batımı gibi kaybolmak istedim. Ölmek çok korkutucu. Keşke hiç var olmamış gibi kaybolabilseydim
ben şimdi ne kadar konuşsam, anlatamam...
Her şey hazır, bir sen eksiksin baba❣️
üstesinden gelemediğim her şey üstümde enkaz oldu.
Gülmekten daha zor gözyaşını zapt etmek
Sen uçurumun ortasında intihar planları yapıyorsun, insanlar manzaralarını kapattığın için çekilmeni istiyorlar
Yanımda hiç yoksun ama bir çocuk parkında otururken boğazımda düğümlenen hıçkırığa senin ismini verdim...
ciğerlerinin parçalanacakmış gibi acıdığı, kalbinin ağrıdan duracakmış gibi sıkıştığı gecelerin sabahını görünce anlıyorsun ki, geçiyor. geçmez diyemem, her şey geçiyor. bazıları geçerken içinde bir boşluk bırakıyor, bazıları içini içinden söküp alıyor ama her şey geçiyor.
Kötü olan ölmek değil, kötü olan kaybolmaktır.
Büyürsen,gülemezsin.
Bi sonun içinde sonsuz olmaya çalışıyoruz..
Bu acı bana göğsümde kocaman bir boşlukla ağlamayı öğretti.
Herkes üstüme basıp geçti de ben bir sana dağıldım.
Bir fotoğrafa bakıp ağlayarak dert anlatınca yalnızlığı anlayacaksınız...
Ruhumu tamamen sarmış olan acıları ipe dizip, ucunu düğümlemek istiyorum.
Hayatın yara izlerini taşımasaydık, işin içinden sıyrılmak daha kolay, her şey kendiliğinden ne güzel olurdu. Ancak yaralıyız, bellek yaralı, düşünce yaralı, insan varlığı yaralı ve kendi varlığının yaralarının en büyük sebebi de kendisi belki de...
Ne olmak istediğim yerdeyim ne de yaşamak istediğim hayatı yaşıyorum bazen her şeyden kaçmak çözüm olabilecekmiş gibi geliyor
Senden sonra tüm pazarlara kırgınım...
Üzülüyorum. Ama belki de en iyisi böyle.
Keşke bütün bunlara değip değmeyeceğini görmek için sonuna kadar ileri sarabilsem.
Kalbim kendine gel şimdi kırılmanın sırası değil yeter yahu bir dur
İç ağrısına eczaneden ilaç alınmıyor.
Dostoyevski “İnsancıklar” adlı kitabında: “Çok tuhaftı, ağlayamadım. Ama ruhum paramparça olmuştu.” diyor. İnsanın içine atmasının, güçlü görünmeye çalışmasının en yorucu hali bu olsa gerek…
“Yeni bir ateş söndürür başkasının yaktığını,yeni bir acıyla hafifler eski bir ağrı”
Her şeyin güzelliği eskide kalmadı biz bi’ yaşlanmışlığı hazmedemeyip bi’ geçmişin içine hapsettik kendimizi.