Gel ayağını bas yeşillensin içimdeki sahra çölü.
Dokunamadığın birini özlüyorsan, özlediğin kalbine dokunmuştur çoktan...
Anne, bana yeni bombalar al biraz, biraz kafamı dağıtmaya ihtiyacım var.
Parmaklarımla sevmek istiyorken yüzünü, parmaklarım gün sayar oldu göremediğim yüzüne...
Bir istiridyenin kıymetli incisini sakladığı gibi saklarım seni...
Sen beni, benim inanmışlığımla sınadın.
Ve Tanrı, hüzünlü kadınların gülüşüne sakladı ay ışığını.
Bana anlatmadın, en çok ben anlarken.
İlk haline aşık, son haline kırgınım.
Aklımdan geçme ki yürek duymasın.
Çok sevdiğim bir yalandın
Gece vakti bir şeylere mecalin kalmadığı zaman yakmış olduğu sigaraya sarılıp yatar insan.
Sonra günü gelir, zaaf zannettiğimiz herşeyden vazgeçeriz...
Senin ona verdiğin değer kadar güzeldir kadın
Bütün geceyi uykusuz geçirmene sebep olan şeyleri bir nefeste anlatamazsın, önce içine atarsın sonra susarsın...
Olağanüstü şeyler gördüm; ama çözemediğim tek gizem, kalbimin neden hâlâ senden vazgeçemediği.
Belki bir deniz kenarında el ele maziyi konuşacağız...
Yorgunum fakat duy diye sesim gür hâlâ.
Benim hep hayallerim uçtu baba, uçurtmam değil...
Gözümden geçtin yine, karanlıklarım ağladı sensizliğe...
Şöyle düşünün biraz, herkes aynı geceyi yaşıyor ama karanlıkları farklı...
Unutma her gidiş bir ayrılık değildir, çünkü bazen ne kadar uzağa gidersen git. Yüreğin hep aynı yerde kalıyor...
Geceye söz bırakacak kadar beni neden üzdün.