Kafana çivi çakmayı bile düşündüm ama daha kötüsüne karar verdim. Seni görmezden geleceğim.
Ay ışığı hep oradadır, lakin dünyan kararmadan göremezsin.
Uzun bir yoldan sonra denizi görmek gibisin.
Gülmesi çok hoşuna giderken, bir süre sonra başkasıyla gülmesi zoruna gider.
Velakin bu kez, sarılsan dahi geçmeyecek kadar çok acıdı
Radyoda sevdiğim bir şarkıya denk gelir gibi karşıma çıkışını unutamıyorum.
Uyandığım en güzel kabusumdun
Gerçekten her hastalığın tedavisi o hastalığa sebep olan şeyden uzaklaşmakla mümkün olur.
Bazen bir duvarı aşmak, bir insanı aşmaktan daha kolay olabiliyordu. Bu his, o duvarların enkazında kalmakla eşdeğer.
Belki bir ihtimal biz seninle aynı notalara gözyaşı bırakmışızdır. Bu, şiir sayılır.
Aranızdaki mesafeye mayın döşedikten sonra birbirinize tekrar koşamazsınız.
sen o şarkıyı çok seviyorsun diye ben o plağın üzerinde sonsuza kadar koşarım
eve giderken yolu uzattı, belli ki bir derdi var
Boş gemiler geçiyor, gönlümün kıyısından
bu kalp bir vedaya daha dayanamaz, bil istedim
Nasıl anlatılır bilmem ama yüzüne baktığımda bana derin derin nefes aldıran bir şeyler var
"Bak burası benim evim" derken parmak uçlarımla boynuna dokunmayı diledim.
Sanki evim diye sana gelmişim de tavanı üzerime yıkılmış.
Ama yine de, her şeye rağmen sen benim kalbimin en güzel yerisin.
Bana sadece güven ver senin için dünyayı yeniden inşa edeyim.
Lüzumsuz bir kalp ağrısından başka hiç bir şey değilsin.
Sen benim evimsin diye sevdiğiniz birileri olmalı. Kelebekleri, çiçekleri ve şiirleri sonsuza kadar o evde büyütmelisiniz.
Ne affedilmeyi tam anlamıyla hakediyorsun ne de affedilmemek senin ruhuna yakışıyor.
Ona benzeyen birini gördüğünde kalbinin çıkacak gibi olması neye dahil?