Füze atsaydın biraderim
Kardeşim belki sana öyle geliyordur.
Gücümü, içimdeki güçsüzlükle boğuşurken tükettim.
Bak bu asansör Türk dura bas kalalım arada derede arada.
Telaşlı aptal bitkinim ama yine gelir beni bulur bu kafa moruk,yok böyle bi sinema
Gece eksilerde, sen eskilerde.
"Bak ne diyeceğim, kendinle konuş. anı acıya dönüştüğü zaman ki dönüşecek. benim için bir sigara yak."
Dünyanın bir ucuna da gitsen köşeyi döndüğün yerdeyim. Bir gün adımı unutacak olursan bana benzesin bütün sevdiklerin.
Sana tüm olan biteni anlatmayı çok isterdim ama o yolun yokuşu benim nefesimi kesti affet beni.
Dinliyoruz diye inanıyoruz sanıyor orospu çocukları.
Yolculuklar hep değişir ama yol hep aynı.
Yanarak soğuduk herşeyden bizi alevler üşüttü.
Kendimi öldürmek istemiyorum. Öldürmek istediğim, kendimi öldürmek istediğim kısmım.
Allah ve Garen
Kafana çivi çakmayı bile düşündüm ama daha kötüsüne karar verdim. Seni görmezden geleceğim.
Ay ışığı hep oradadır, lakin dünyan kararmadan göremezsin.
Uzun bir yoldan sonra denizi görmek gibisin.
Gülmesi çok hoşuna giderken, bir süre sonra başkasıyla gülmesi zoruna gider.
Velakin bu kez, sarılsan dahi geçmeyecek kadar çok acıdı
Radyoda sevdiğim bir şarkıya denk gelir gibi karşıma çıkışını unutamıyorum.
Uyandığım en güzel kabusumdun
Gerçekten her hastalığın tedavisi o hastalığa sebep olan şeyden uzaklaşmakla mümkün olur.
Bazen bir duvarı aşmak, bir insanı aşmaktan daha kolay olabiliyordu. Bu his, o duvarların enkazında kalmakla eşdeğer.
Belki bir ihtimal biz seninle aynı notalara gözyaşı bırakmışızdır. Bu, şiir sayılır.