Benim denizlerim senin saçlarındır.
Gerçekten her hastalığın tedavisi o hastalığa sebep olan şeyden uzaklaşmakla mümkün olur.
Bazen bir duvarı aşmak, bir insanı aşmaktan daha kolay olabiliyordu. Bu his, o duvarların enkazında kalmakla eşdeğer.
Belki bir ihtimal biz seninle aynı notalara gözyaşı bırakmışızdır. Bu, şiir sayılır.
Aranızdaki mesafeye mayın döşedikten sonra birbirinize tekrar koşamazsınız.
iyi geceler
sen o şarkıyı çok seviyorsun diye ben o plağın üzerinde sonsuza kadar koşarım
eve giderken yolu uzattı, belli ki bir derdi var
Boş gemiler geçiyor, gönlümün kıyısından
bu kalp bir vedaya daha dayanamaz, bil istedim
Nasıl anlatılır bilmem ama yüzüne baktığımda bana derin derin nefes aldıran bir şeyler var
"Bak burası benim evim" derken parmak uçlarımla boynuna dokunmayı diledim.
Sanki evim diye sana gelmişim de tavanı üzerime yıkılmış.
Ama yine de, her şeye rağmen sen benim kalbimin en güzel yerisin.
Bana sadece güven ver senin için dünyayı yeniden inşa edeyim.
Lüzumsuz bir kalp ağrısından başka hiç bir şey değilsin.
Sen benim evimsin diye sevdiğiniz birileri olmalı. Kelebekleri, çiçekleri ve şiirleri sonsuza kadar o evde büyütmelisiniz.
Ne affedilmeyi tam anlamıyla hakediyorsun ne de affedilmemek senin ruhuna yakışıyor.
Ona benzeyen birini gördüğünde kalbinin çıkacak gibi olması neye dahil?
Şimdi aramıza duvar örsen, yine kalkıp senin sevdiğin renge boyarım.
O çok sevdiğiniz insanı kaybetmemek için gösterdiğiniz çaba boşa çıkınca anlayacaksınız bir daha kimse için bir şey yapılmayacağını.
Kokun, güneşli bir sabaha araladı perdelerimi.
Öylece fotoğrafına bakıyorsun, tek bir mimik yok ama milyonlarca duygu seni en içten etkiliyor.
Seni sen olduğun için seven kişi, yeri geldiği zaman yine seni sen olduğun için sevmeyecek.
"Bazen inceldiği yerden kopmaz senin evi ateşe vermen gerekir."